-
1 Alauda
Alauda ae, m [Celtic], a soldier of the legion Alauda (lark), which Caesar raised in Gaul, C.* * *crested lark; legion raised by Caesar in Gaul; soldiers (pl.) of this legion -
2 aquila
aquila ae, f an eagle: suspensis demissa alis, L.: fulva, V.: feroces, H.: ales Iovis, V.—Prov.: aquilae senectus (because it was fabled to renew its youth), T. — In war, an eagle, standard of a legion (carried by the senior centurion of the first cohort): decimae legionis, Cs.: argentea.—Poet.: locupletem aquilam tibi adferre, i. e. the office of first centurion. Iu. — In architecture, an ornament of the pediment, Ta.* * *Ieagle; gable/pediment; kind of fish (eagle-ray?)IIsilver eagle on pole, standard of a legion; legion; post of standard-bearer -
3 nōnānus
nōnānus adj. [nona (legio)], of the ninth legion: miles, Ta.—As subst m., a soldier of the ninth legion, Ta.* * *nonana, nonanum ADJof/belonging to ninth legion -
4 prīmānus
prīmānus adj. [primus], of the first legion.— Plur. m. as subst, soldiers of the first legion, Ta.* * *soldiers (pl.) of the first legion -
5 aquilifer
aquilifer ferī, m [aquila + FER-], an eaglebearer, standard-bearer, first centurion of the first cohort in a legion, Cs.* * *standard bearer of a legion, officer who carried the eagle standard -
6 centuriō
centuriō ōnis, m [centuria], a commander of a century, captain, centurion (next in rank to the tribunes of the legion), C., S., L., H.: primi pili, of the first maniple (of the triarii), the first centurion of the legion, S. — Plur: primorum ordinum, i. e. the six centurions of the first cohort, Cs.* * *Icenturiare, centuriavi, centuriatus V TRANSarrange/assign (soldiers) in military centuries; divide land into centuriaeIIcenturion, captain/commander of a century/company -
7 cohors
cohors rtis (acc. cortem, C.), f [com- + HER-], a court, enclosure, yard, pen, cattle-yard, O.: habes cortem in Palatio, i. e. your house.—A crowd, multitude, company, throng, train: gigantum, H.: fratrum stipata, V.: impura, villanous mob: febrium, H. — In the army, a company, division, cohort (the tenth part of a legion, or six centuriae, about 360 men), Cs.: cum cohortibus expeditis ire, S. — A train, retinue, body of attendants, staff, suite: praetoria, the body-guard of the governor: praetoris: Metelli: tota tua illa: laudat Brutum laudatque cohortem, H.: cf. scortorum praetoria.—Auxiliary troops, allies, S.* * *court; enclosure/yard/pen, farmyard; attendants, retinue, staff; circle; crowd; cohort, tenth part of legion (360 men); armed force; band; ship crew; bodyguard -
8 decimānus
decimānus see decumanus.* * *Idecimana, decimanum ADJof the tenth (legion); huge/outsize; of titheIIw/porta -- rear gate of camp
man of tenth legion; tax-farmer/who buys right to tithe; line bounding 10 actus -
9 decumānus or decimānus
decumānus or decimānus adj. [decimus], of the tenth part, of tithes: ager, that pays tithes: frumentum, a tithe of the produce. — Collecting tithes, farming tithes: mulier, a tithe-farmer's wife.—As subst m., a tithe-farmer, tax-collector.— Poet.: acipenser, fit for a tax-collector, i. e. of the largest size, Lucil. ap. C.— Of the tenth cohort, in the phrase, porta decumana, the main entrance of a Roman camp, where the tenth cohort of the legion was stationed, Cs., L.— Plur m. as subst, soldiers of the tenth legion, Ta. -
10 legiō
legiō ōnis, f [1 LEG-], a body of soldiers, legion (containing 10 cohorts of foot-soldiers and 300 cavalry, in all between 4200 and 6000 men. These were Roman citizens; only on pressing necessity were slaves admitted. The legions were numbered in the order of their levy, but were often known by particular names): cum legione secundā ac tertiā, L.: Martia.— Plur, legions, soldiers: Bruttiae Lucanaeque legiones, L.— An army, large body of troops: Cetera dum legio moratur, V.: de colle videri poterat legio, V.* * *legion; army -
11 legiōnārius
legiōnārius adj. [legio], of a legion, legionary: milites legionis decimae, Cs.: cohortes, S.: equites, L.—Plur. as subst. (sc. milites), Cs.* * *legionaria, legionarium ADJlegionary, of a legion -
12 legiuncula
-
13 pīlus
pīlus ī, m [PIS-], a maniple of the triarii, company of veteran reserves: primi pili centurio, Cs.: primum pilum ducere, Cs.: primus centurio erat, quem nunc primi pili appellant, L.—In the phrase, primus pilus, the first centurion of the triarii, chief centurion of a legion, L.* * *IIIprimipilus/primi pili centurio -- first/primary/chief centurion of a legion
hair; bit/whit (thing of minimal size/value); hair shirt/garment (pl.) (L+S) -
14 quīntānus
quīntānus adj. [quintus], of the fifth.—As subst f. (sc. via), a street in the camp, the marketplace of the camp, L.— Plur m. as subst, the soldiers of the fifth legion, Ta.* * *Iquintana, quintanum ADJof/belonging to the 5th; falling on 5th of month; occurring at intervals of 5II -
15 decumanus
Idecumana, decumanum ADJof the tenth (legion); huge/outsize; of titheIIw/porta -- rear gate of camp
man of tenth legion; tax-farmer/who buys right to tithe; line bounding 10 actus -
16 Aquila
1.ăquĭla, ae, f. [ gen. aquilāï, Cic. Arat 372) [perh. from aquilus, from its common color, Gr melanaetos; cf. Engl. eagle; Fr. aigle; Germ. Adler], an eagle.I.Lit.: Falco melanaëtus, Linn.; Plin. 10, 3, 3, § 6 sqq.; Cic. Div 1, 15, 26; 2, 70, 144; Varr. R. R. 3, 16, 4, Liv 1, 34, 8; Verg. A. 11, 751; Ov. M. 1, 506; Hor. C. 4, 4, 32:II.aquilis velociores,
Vulg. 2 Reg. 1, 23 si exaltatus fueris ut aquila, ib. Abd. 4:dilata calvitium tuum ut aquila,
ib. Mich. 1, 16.— Poet., the lightningbearer of Jupiter. Jovis satelles, Cic. Tusc. 2, 10, 24: armigera Jovis, Plin. l. l.; cf. Serv ad Verg. A. 1, 398.—Transf.A.The eagle, as the principal standard of a Roman legion (while signa are the standards of the single cohorts; cf. Schwarz ad Plin. Pan. 82; Web. ad Luc. 7, 164;* B.Smith, Dict. Antiq.): aquila argentea,
Cic. Cat. 1, 9, 24; aquilae duae, signa sexaginta sunt relata Antonii, Galba ap. Cic. Fam. 10, 30; Plin. 13, 3, 4, § 23 et saep.— Poet.:ut locupletem aquilam tibi sexagesimus annus Adferat,
the office of a standard-bearer, Juv. 14, 197.—Hence, meton., a legion: erat acies tredecim aquilis constituta, Auct. B. Hisp. 30; Luc. 5, 238.—In arch.: aquilae, as in Gr. aetoi and aetômata, the highest parts of a building, which supported the front of a gable. sustinentes fastigium aquilae, Tac. H. 3, 71.—* C.The Eagle, a constellation, Cic. Arat. 372.—D.A species of fish of the ray genus, the sea-eagle: Raja aquila, Linn.; Plin. 9, 24, 40, § 78.—E.Aquilae senectus, prov., acc. to Donatus, of an old man fond of drinking (since it was believed that the eagle, in old age, drank more than it ate; but more prob., a vigorous old age), Ter. Heaut. 3, 2, 10, ubi v. Don.2.Ăquĭla, ae, m., a Roman proper name.I.L. Pontius Aquna, Cic. Phil. 11, 6.—II.Julius Aquila, Tac. A. 12, 15.—III.Vedius Aquila. Tac. A. 12, 15.—IV.Aquila [p. 149] Romanus, author of a work De Figuris Sententiarum et Elocutionis; v. Teuffel, Rom. Lit. § 384.—V.Julius Aquila, a Roman jurist, author of Liber Responsorum, of which there are extracts in Dig.; v. Bach, Hist. Jurisp. Rom. III. 3.—VI.Aquila, the name of a Christian Jew, Vulg. Act. 18, 2; ib. Rom. 16, 3. -
17 aquila
1.ăquĭla, ae, f. [ gen. aquilāï, Cic. Arat 372) [perh. from aquilus, from its common color, Gr melanaetos; cf. Engl. eagle; Fr. aigle; Germ. Adler], an eagle.I.Lit.: Falco melanaëtus, Linn.; Plin. 10, 3, 3, § 6 sqq.; Cic. Div 1, 15, 26; 2, 70, 144; Varr. R. R. 3, 16, 4, Liv 1, 34, 8; Verg. A. 11, 751; Ov. M. 1, 506; Hor. C. 4, 4, 32:II.aquilis velociores,
Vulg. 2 Reg. 1, 23 si exaltatus fueris ut aquila, ib. Abd. 4:dilata calvitium tuum ut aquila,
ib. Mich. 1, 16.— Poet., the lightningbearer of Jupiter. Jovis satelles, Cic. Tusc. 2, 10, 24: armigera Jovis, Plin. l. l.; cf. Serv ad Verg. A. 1, 398.—Transf.A.The eagle, as the principal standard of a Roman legion (while signa are the standards of the single cohorts; cf. Schwarz ad Plin. Pan. 82; Web. ad Luc. 7, 164;* B.Smith, Dict. Antiq.): aquila argentea,
Cic. Cat. 1, 9, 24; aquilae duae, signa sexaginta sunt relata Antonii, Galba ap. Cic. Fam. 10, 30; Plin. 13, 3, 4, § 23 et saep.— Poet.:ut locupletem aquilam tibi sexagesimus annus Adferat,
the office of a standard-bearer, Juv. 14, 197.—Hence, meton., a legion: erat acies tredecim aquilis constituta, Auct. B. Hisp. 30; Luc. 5, 238.—In arch.: aquilae, as in Gr. aetoi and aetômata, the highest parts of a building, which supported the front of a gable. sustinentes fastigium aquilae, Tac. H. 3, 71.—* C.The Eagle, a constellation, Cic. Arat. 372.—D.A species of fish of the ray genus, the sea-eagle: Raja aquila, Linn.; Plin. 9, 24, 40, § 78.—E.Aquilae senectus, prov., acc. to Donatus, of an old man fond of drinking (since it was believed that the eagle, in old age, drank more than it ate; but more prob., a vigorous old age), Ter. Heaut. 3, 2, 10, ubi v. Don.2.Ăquĭla, ae, m., a Roman proper name.I.L. Pontius Aquna, Cic. Phil. 11, 6.—II.Julius Aquila, Tac. A. 12, 15.—III.Vedius Aquila. Tac. A. 12, 15.—IV.Aquila [p. 149] Romanus, author of a work De Figuris Sententiarum et Elocutionis; v. Teuffel, Rom. Lit. § 384.—V.Julius Aquila, a Roman jurist, author of Liber Responsorum, of which there are extracts in Dig.; v. Bach, Hist. Jurisp. Rom. III. 3.—VI.Aquila, the name of a Christian Jew, Vulg. Act. 18, 2; ib. Rom. 16, 3. -
18 Gemini
gĕmĭnus, a, um, adj. [cf.: gener, genui (gigno)], born at the same time, twin-born, twin - (class.).I.Lit.A.Adj.:B.tibi sunt gemini et trigemini filii,
Plaut. Mil. 3, 1, 123:filios parere,
id. Am. 5, 1, 36:C. et L. Fabricii fratres gemini fuerunt ex municipio Aletrinati,
twin-brothers, Cic. Clu. 16, 46;v. frater: sorores,
Ov. M. 4, 774; Hor. C. 4, 7, 5; cf.:soror gemina germana,
Plaut. Mil. 2, 4, 30:pueri,
Verg. A. 8, 631:proles,
id. ib. 1, 274: dei (i. e. Apollo and Diana), Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 16 Müll. (Trag. v. 425 Vahl.):partus,
Liv. 1, 4, 2:Castor,
i. e. Castor and Pollux, Ov. A. A. 1, 746; cf.Pollux,
Hor. C. 3, 29, 64:nec gemino bellum Trojanum orditur ab ovo,
i. e. from Helen, the twin-daughter of Leda, id. A. P. 147:fratres, Amphion atque Zethus,
id. Ep. 1, 18, 41:Quirini,
i. e. Romulus and Remus, Juv. 11, 105.—Comically in the sup.: To. Hic ejus geminust frater. Do. Hicine'st? To. Ac geminissimus, Plaut. Pers. 5, 2, 49.—Subst.: gĕmĭni, ōrum, m., twins:2.Servilii, qui gemini fuerunt... ut mater geminos internoscit consuetudine oculorum, sic, etc.,
Cic. Ac. 2, 18, 56 sq.; cf.:geminorum formas esse similes,
id. Div. 2, 43, 90; Liv. 1, 6, 4.—Of beasts:(asina) raro geminos parit,
Plin. 8, 43, 68, § 168.—In partic.a.Gemini, as a constellation, The Twins (Castor and Pollux;b.acc. to others, Apollo and Hercules),
Plin. 18, 29, 69, § 281; Varr. R. R. 2, 1, 7; called also geminum astrum, Col. poët. 10, 312.—Acc. to the Gr. didumoi, the testicles, i. q. testiculi (late Lat.), Sol. 13; Amm. 16, 7.—II.Transf.A.In gen., paired, double, two-fold, both, two, = duplex, duo:B.gemino lucernae lumine declarari, dissensionem et seditionem moveri,
Cic. Div. 2, 58, 120; cf.:ex unis geminas mihi conficies nuptias,
Ter. And. 4, 1, 51:et tripodes gemini,
Verg. A. 9, 265:cum quaererent alii Numerium, alii Quintium, gemini nominis errore servatus est (Numerius Quintius),
Cic. Sest. 38, 82:sunt geminae Somni portae, quarum altera, etc.,
Verg. A. 6, 894:scopuli,
id. ib. 1, 162; cf.:vos, geminae voragines rei publicae,
Cic. Pis. 18, 41:huc geminas nunc flecte acies,
your pair of eyes, both eyes, Verg. A. 6, 788:tempora,
id. ib. 5, 416:nares,
id. G. 4, 300:cornua (Eridani),
id. ib. 4, 371:manus,
Mart. 10, 10, 10:pedes,
Ov. F. 2, 154;for which: pes,
id. A. A. 2, 644:geminae (vites),
Col. 3, 2, 10 (for which:gemellae vites,
Plin. 14, 2, 4, § 21):aliae (percussiones numerorum) sunt geminae,
double, Cic. de Or. 3, 47, 182; cf.:geminis vocalibus,
Quint. 1, 7, 14:M gemina,
id. ib. 8: geminique tulit Chironis in antrum, double-formed (half man, half horse), Ov. M. 2, 630; 6, 126; cf.:corpus Tritonis (half man and half fish),
Stat. S. 3, 2, 35: Cecrops (acc. to a myth, half man and half serpent, or half man and half woman;or else as Egyptian and Greek),
Ov. M. 2, 555: GEMINA LEGIO, a double legion (formed out of two legions), epithet of the tenth legion in Hispania, Inscr. Orell. 72 sq.; 1214; 2090;3376 al. (for which: gemella legio,
Caes. B. C. 3, 4, 1; cf. Tac. H. 2, 58): cum geminis exsurgit mensa lucernis, seen double by one in drink, Juv. 6, 305.—Resembling, similar, like, as twins:VOLO, MI FRATER, FRATERCULO TUO CREDAS: consorti quidem in lucris atque in furtis, gemino et simillimo nequitia, improbitate, audaciā,
Cic. Verr. 2, 3, 66, § 155; cf.:Dolabella et Antonius... ecce tibi geminum in scelere par,
a twin-pair, id. Phil. 11, 1, 2; Varr. L. L. 9, § 92:par est avaritia, similis improbitas, eadem impudentia, gemina audacia,
Cic. Rosc. Am. 40, 118 fin.; cf. id. Rosc. Com. 18, 55:quae (memoria) est gemina litteraturae quodammodo et in dissimili genere persimilis,
twin-sister, id. Part. 7, 26 (al. germana): illud vero geminum consiliis Catilinae et Lentuli, quod me domo mea expulistis, like, similar, id. Pis. 7, 16; cf.:ambobus geminus cupido laudis,
Sil. 4, 99. -
19 gemini
gĕmĭnus, a, um, adj. [cf.: gener, genui (gigno)], born at the same time, twin-born, twin - (class.).I.Lit.A.Adj.:B.tibi sunt gemini et trigemini filii,
Plaut. Mil. 3, 1, 123:filios parere,
id. Am. 5, 1, 36:C. et L. Fabricii fratres gemini fuerunt ex municipio Aletrinati,
twin-brothers, Cic. Clu. 16, 46;v. frater: sorores,
Ov. M. 4, 774; Hor. C. 4, 7, 5; cf.:soror gemina germana,
Plaut. Mil. 2, 4, 30:pueri,
Verg. A. 8, 631:proles,
id. ib. 1, 274: dei (i. e. Apollo and Diana), Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 16 Müll. (Trag. v. 425 Vahl.):partus,
Liv. 1, 4, 2:Castor,
i. e. Castor and Pollux, Ov. A. A. 1, 746; cf.Pollux,
Hor. C. 3, 29, 64:nec gemino bellum Trojanum orditur ab ovo,
i. e. from Helen, the twin-daughter of Leda, id. A. P. 147:fratres, Amphion atque Zethus,
id. Ep. 1, 18, 41:Quirini,
i. e. Romulus and Remus, Juv. 11, 105.—Comically in the sup.: To. Hic ejus geminust frater. Do. Hicine'st? To. Ac geminissimus, Plaut. Pers. 5, 2, 49.—Subst.: gĕmĭni, ōrum, m., twins:2.Servilii, qui gemini fuerunt... ut mater geminos internoscit consuetudine oculorum, sic, etc.,
Cic. Ac. 2, 18, 56 sq.; cf.:geminorum formas esse similes,
id. Div. 2, 43, 90; Liv. 1, 6, 4.—Of beasts:(asina) raro geminos parit,
Plin. 8, 43, 68, § 168.—In partic.a.Gemini, as a constellation, The Twins (Castor and Pollux;b.acc. to others, Apollo and Hercules),
Plin. 18, 29, 69, § 281; Varr. R. R. 2, 1, 7; called also geminum astrum, Col. poët. 10, 312.—Acc. to the Gr. didumoi, the testicles, i. q. testiculi (late Lat.), Sol. 13; Amm. 16, 7.—II.Transf.A.In gen., paired, double, two-fold, both, two, = duplex, duo:B.gemino lucernae lumine declarari, dissensionem et seditionem moveri,
Cic. Div. 2, 58, 120; cf.:ex unis geminas mihi conficies nuptias,
Ter. And. 4, 1, 51:et tripodes gemini,
Verg. A. 9, 265:cum quaererent alii Numerium, alii Quintium, gemini nominis errore servatus est (Numerius Quintius),
Cic. Sest. 38, 82:sunt geminae Somni portae, quarum altera, etc.,
Verg. A. 6, 894:scopuli,
id. ib. 1, 162; cf.:vos, geminae voragines rei publicae,
Cic. Pis. 18, 41:huc geminas nunc flecte acies,
your pair of eyes, both eyes, Verg. A. 6, 788:tempora,
id. ib. 5, 416:nares,
id. G. 4, 300:cornua (Eridani),
id. ib. 4, 371:manus,
Mart. 10, 10, 10:pedes,
Ov. F. 2, 154;for which: pes,
id. A. A. 2, 644:geminae (vites),
Col. 3, 2, 10 (for which:gemellae vites,
Plin. 14, 2, 4, § 21):aliae (percussiones numerorum) sunt geminae,
double, Cic. de Or. 3, 47, 182; cf.:geminis vocalibus,
Quint. 1, 7, 14:M gemina,
id. ib. 8: geminique tulit Chironis in antrum, double-formed (half man, half horse), Ov. M. 2, 630; 6, 126; cf.:corpus Tritonis (half man and half fish),
Stat. S. 3, 2, 35: Cecrops (acc. to a myth, half man and half serpent, or half man and half woman;or else as Egyptian and Greek),
Ov. M. 2, 555: GEMINA LEGIO, a double legion (formed out of two legions), epithet of the tenth legion in Hispania, Inscr. Orell. 72 sq.; 1214; 2090;3376 al. (for which: gemella legio,
Caes. B. C. 3, 4, 1; cf. Tac. H. 2, 58): cum geminis exsurgit mensa lucernis, seen double by one in drink, Juv. 6, 305.—Resembling, similar, like, as twins:VOLO, MI FRATER, FRATERCULO TUO CREDAS: consorti quidem in lucris atque in furtis, gemino et simillimo nequitia, improbitate, audaciā,
Cic. Verr. 2, 3, 66, § 155; cf.:Dolabella et Antonius... ecce tibi geminum in scelere par,
a twin-pair, id. Phil. 11, 1, 2; Varr. L. L. 9, § 92:par est avaritia, similis improbitas, eadem impudentia, gemina audacia,
Cic. Rosc. Am. 40, 118 fin.; cf. id. Rosc. Com. 18, 55:quae (memoria) est gemina litteraturae quodammodo et in dissimili genere persimilis,
twin-sister, id. Part. 7, 26 (al. germana): illud vero geminum consiliis Catilinae et Lentuli, quod me domo mea expulistis, like, similar, id. Pis. 7, 16; cf.:ambobus geminus cupido laudis,
Sil. 4, 99. -
20 geminus
gĕmĭnus, a, um, adj. [cf.: gener, genui (gigno)], born at the same time, twin-born, twin - (class.).I.Lit.A.Adj.:B.tibi sunt gemini et trigemini filii,
Plaut. Mil. 3, 1, 123:filios parere,
id. Am. 5, 1, 36:C. et L. Fabricii fratres gemini fuerunt ex municipio Aletrinati,
twin-brothers, Cic. Clu. 16, 46;v. frater: sorores,
Ov. M. 4, 774; Hor. C. 4, 7, 5; cf.:soror gemina germana,
Plaut. Mil. 2, 4, 30:pueri,
Verg. A. 8, 631:proles,
id. ib. 1, 274: dei (i. e. Apollo and Diana), Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 16 Müll. (Trag. v. 425 Vahl.):partus,
Liv. 1, 4, 2:Castor,
i. e. Castor and Pollux, Ov. A. A. 1, 746; cf.Pollux,
Hor. C. 3, 29, 64:nec gemino bellum Trojanum orditur ab ovo,
i. e. from Helen, the twin-daughter of Leda, id. A. P. 147:fratres, Amphion atque Zethus,
id. Ep. 1, 18, 41:Quirini,
i. e. Romulus and Remus, Juv. 11, 105.—Comically in the sup.: To. Hic ejus geminust frater. Do. Hicine'st? To. Ac geminissimus, Plaut. Pers. 5, 2, 49.—Subst.: gĕmĭni, ōrum, m., twins:2.Servilii, qui gemini fuerunt... ut mater geminos internoscit consuetudine oculorum, sic, etc.,
Cic. Ac. 2, 18, 56 sq.; cf.:geminorum formas esse similes,
id. Div. 2, 43, 90; Liv. 1, 6, 4.—Of beasts:(asina) raro geminos parit,
Plin. 8, 43, 68, § 168.—In partic.a.Gemini, as a constellation, The Twins (Castor and Pollux;b.acc. to others, Apollo and Hercules),
Plin. 18, 29, 69, § 281; Varr. R. R. 2, 1, 7; called also geminum astrum, Col. poët. 10, 312.—Acc. to the Gr. didumoi, the testicles, i. q. testiculi (late Lat.), Sol. 13; Amm. 16, 7.—II.Transf.A.In gen., paired, double, two-fold, both, two, = duplex, duo:B.gemino lucernae lumine declarari, dissensionem et seditionem moveri,
Cic. Div. 2, 58, 120; cf.:ex unis geminas mihi conficies nuptias,
Ter. And. 4, 1, 51:et tripodes gemini,
Verg. A. 9, 265:cum quaererent alii Numerium, alii Quintium, gemini nominis errore servatus est (Numerius Quintius),
Cic. Sest. 38, 82:sunt geminae Somni portae, quarum altera, etc.,
Verg. A. 6, 894:scopuli,
id. ib. 1, 162; cf.:vos, geminae voragines rei publicae,
Cic. Pis. 18, 41:huc geminas nunc flecte acies,
your pair of eyes, both eyes, Verg. A. 6, 788:tempora,
id. ib. 5, 416:nares,
id. G. 4, 300:cornua (Eridani),
id. ib. 4, 371:manus,
Mart. 10, 10, 10:pedes,
Ov. F. 2, 154;for which: pes,
id. A. A. 2, 644:geminae (vites),
Col. 3, 2, 10 (for which:gemellae vites,
Plin. 14, 2, 4, § 21):aliae (percussiones numerorum) sunt geminae,
double, Cic. de Or. 3, 47, 182; cf.:geminis vocalibus,
Quint. 1, 7, 14:M gemina,
id. ib. 8: geminique tulit Chironis in antrum, double-formed (half man, half horse), Ov. M. 2, 630; 6, 126; cf.:corpus Tritonis (half man and half fish),
Stat. S. 3, 2, 35: Cecrops (acc. to a myth, half man and half serpent, or half man and half woman;or else as Egyptian and Greek),
Ov. M. 2, 555: GEMINA LEGIO, a double legion (formed out of two legions), epithet of the tenth legion in Hispania, Inscr. Orell. 72 sq.; 1214; 2090;3376 al. (for which: gemella legio,
Caes. B. C. 3, 4, 1; cf. Tac. H. 2, 58): cum geminis exsurgit mensa lucernis, seen double by one in drink, Juv. 6, 305.—Resembling, similar, like, as twins:VOLO, MI FRATER, FRATERCULO TUO CREDAS: consorti quidem in lucris atque in furtis, gemino et simillimo nequitia, improbitate, audaciā,
Cic. Verr. 2, 3, 66, § 155; cf.:Dolabella et Antonius... ecce tibi geminum in scelere par,
a twin-pair, id. Phil. 11, 1, 2; Varr. L. L. 9, § 92:par est avaritia, similis improbitas, eadem impudentia, gemina audacia,
Cic. Rosc. Am. 40, 118 fin.; cf. id. Rosc. Com. 18, 55:quae (memoria) est gemina litteraturae quodammodo et in dissimili genere persimilis,
twin-sister, id. Part. 7, 26 (al. germana): illud vero geminum consiliis Catilinae et Lentuli, quod me domo mea expulistis, like, similar, id. Pis. 7, 16; cf.:ambobus geminus cupido laudis,
Sil. 4, 99.
См. также в других словарях:
légion — [ leʒjɔ̃ ] n. f. • 1155; lat. legio, onis 1 ♦ Dans l Antiquité romaine, Corps d armée composé d infanterie et de cavalerie. Les légions romaines et les phalanges grecques. Manipule, centuries, cohortes d une légion. Corps d infanterie, sous… … Encyclopédie Universelle
Legion etrangere — Légion étrangère Légionnaires en uniforme. Épaulettes rouges à parement vert, ceinture bleue et képi blanc distinctif. Ils portent le fusil d assaut FA MAS … Wikipédia en Français
Légion Étrangère — Légionnaires en uniforme. Épaulettes rouges à parement vert, ceinture bleue et képi blanc distinctif. Ils portent le fusil d assaut FA MAS … Wikipédia en Français
Légion étrangère — Grenade à 7 flammes de la Légion étrangère Période 1831 Pays France Branche A … Wikipédia en Français
Legion of Super-Villains — Publication information Publisher DC Comics First appearance (as Adults) Superman #147 (August 1961) (as Teens) Adventure Comics #372 (September 1968 … Wikipedia
Legion der Superhelden — Legion of Super Heroes (dt. „Legion der Superhelden“), häufig abgekürzt als LoSH, ist der Titel einer Reihe von Comicgeschichten und serien die seit 1959 von dem US amerikanischen Verlag DC Comics herausgegeben werden. Die Serie ist im Bereich… … Deutsch Wikipedia
Legion of Superheroes — Legion of Super Heroes (dt. „Legion der Superhelden“), häufig abgekürzt als LoSH, ist der Titel einer Reihe von Comicgeschichten und serien die seit 1959 von dem US amerikanischen Verlag DC Comics herausgegeben werden. Die Serie ist im Bereich… … Deutsch Wikipedia
Legion d'honneur — Légion d honneur Pour les articles homonymes, voir Légion d honneur (homonymie). Ordre national de la Légion d’honneur Croix d officier de la Légion d’honneur … Wikipédia en Français
Légion-d'Honneur — Pour les articles homonymes, voir Légion d honneur (homonymie). Ordre national de la Légion d’honneur Croix d officier de la Légion d’honneur … Wikipédia en Français
Légion-d’Honneur — Légion d honneur Pour les articles homonymes, voir Légion d honneur (homonymie). Ordre national de la Légion d’honneur Croix d officier de la Légion d’honneur … Wikipédia en Français
Légion D'honneur — Pour les articles homonymes, voir Légion d honneur (homonymie). Ordre national de la Légion d’honneur Croix d officier de la Légion d’honneur … Wikipédia en Français